Waterschap Rivierenland

 

Waarom belden ze?

Waterschap Rivierenland was bezig met een organisatieontwikkelingstraject, inclusief een MD-traject voor alle ca 60 leidinggevenden. De organisatie beweegt zich onder andere richting meer wendbaarheid, flexibiliteit en kunnen inspelen op snelle ontwikkelingen. Een workshop ‘improviseren’ als vaardigheid, met aandacht voor de achterliggende mindset, zou wel eens een passend onderdeel van dit traject kunnen zijn. Inclusief het ‘oprekken’ van de comfortzone van de deelnemers: hoe kun je onbekende dingen doen, die spannend zijn en daar toch comfortabel in blijven? Een belangrijke vraag hierbij was ook: hoe creëer je plekken waarin onze mensen kunnen, mogen en durven experimenteren, improviseren?

  

Wat hebben we gedaan?

In groepen van 12 deelnemers hebben we alle leidinggevenden een workshop van een dag gegeven. Enerzijds om zelf, als medewerker van Waterschap Rivierenland, kennis te maken met de mindset van de improvisator en deze vaardigheid verder te ontwikkelen. En anderzijds om vanuit je rol als leidinggevende te bezien hoe je je medewerkers kunt faciliteren hierin. We hebben de principes van de improvisator telkens naast de gewenste 7 cultuurkenmerken gelegd. En daar bleken grote overeenkomsten te bestaan.

 

Wat is er bereikt?

Niels Nijmeijer, teamleider organisatiebeleid: “Steeds meer worden er initiatieven genomen, die als experiment worden opgepakt. Zo is een groep leidinggevenden zelf verder gegaan om het ontwikkeltraject van de leidinggevenden uit te breiden, is er een groep medewerkers die het initiatief heeft genomen om onze kernwaarden meer te laten leven in de organisatie en is er, met een nieuwe wijze van gespreksvoering, meer creativiteit in het belonen en waarderen van medewerkers.

Na deze trainingsdagen zijn we nog in een aantal afdelingen aan de slag gegaan om de begrippen ‘improviseren’ en ‘experimenteren’ verder inhoud te geven.

 

Wat zeggen ze erover?

“De sessies zijn als zeer positief ervaren. De regels van impro zijn simpel waardoor ze beklijven. Regelmatig horen we in vergaderingen Ja, en….. Ook zijn de sessies als leuk ervaren. Deelnemers kijken er met veel plezier op terug, ondanks dat het voor sommigen wel echt uit de comfortzone was. Specifiek voor WSRL leidde de impro-sessies ook wel tot diepere cultuurdiscussies: vertrouwen we elkaar echt? Durven we echt los te laten?”

 

Wat hebben wij ervan geleerd?

We hebben in deze trainingen meer dan anders een scheiding gemaakt tussen zelf de vaardigheid leren en hoe je als leidinggevende anderen faciliteert om te experimenteren, hoe je daarvoor een veilige omgeving creëert. En dat werkte goed. Verder hebben we de deelnemers ook wat meer korte improvisatiescènes laten spelen dan in andere trainingen. Vaak laten we dat onderbelicht, maar we zagen weer wat het deed.

We hebben ook wel weer geleerd dat een eenmalige workshop zijn beperkingen heeft. In een dag bereiken we veel, mensen gaan met de nodige inzichten en tips naar huis. Maar om de mindset en vaardigheid van de improvisator echt te doorgronden is de kracht van herhaling toch wel erg wenselijk.

Tot slot zijn we bevestigd in ons beeld dat veel organisaties een kant op bewegen die improviseren als vaardigheid nodig maakt!